Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym.
Amen.

Rodzina Iana prosiła o uszanowanie prywatności. Kondolencje można przesłać na adres in-memoriam-ian@debian.org.

(Za https://bits.debian.org/2015/12/mourning-ian-murdock.html).

Chciałbym uniknąć, automatycznie wpadając w nawyk, jak w trans natręctw, mnożenia motywów, pytania "dlaczego". I nie wiadomo, co właściwie budzi grozę: ludzie, okrucieństwo losu, pustka wszechświata. Znowu można by wyliczać -- z rosnącym poczuciem, że słowa tracą sens.

Requiescat in pace, Ian. [*]

Dołączam skromnie i w zadumie [*]

Nie lubię takich sytuacji - śmierć ambitnego człowieka to zawsze jest coś, co wielu skłania do okazania współczucia, żalu, itd.

ALE: jestem mocno zdziwiony sztucznie podkręcanym "uwielbieniem" dla I.M. który de facto opuścił projekt Debiana daaawno temu (conajmniej 10 lat) - przeniósł się do "innej" firmy -> albo dla kasy, albo - ponieważ miał dosyć tzw. "do-ocracy"...

Więc, choć zdecydowanie uznaję tego Pana za założyciela projektu Debian, to jednak, jak widzę żałosne próby wyznawania żalu w kwesti jego mocno kontrowersyjnej śmierci (zatargi z policją) - zastanawiam się, kto z deklarujących ma jakiekolwiek pojęcie o jego historii...

Regards.

"jak widzę żałosne próby wyznawania żalu w kwesti jego mocno kontrowersyjnej śmierci (zatargi z policją)"

jak już to z milicją i nie zatargi a nękanie..
niech spoczywa w pokoju i zemia lekką mu będzie...

Serwus. A więc zwykłe uzewnętrznienie współczucia rodzinie, przyjaciołom etc., z powodu śmierci człowieka (bez względu na to kim był, co robił w życiu) okazało się czymś żałosnym? (Czy dzieje się tak, bo jesteśmy dekadentami, wchodzimy w epokę schyłku?) Wiesz, samo jego podjęcie - owego współczucia - dowiodło, iż w dzisiejszym, tak przecież zdezintegrowanym społeczeństwie, empatia wciąż istnieje. Brzmi to bardzo staroświecko, wręcz naiwnie, ale trudno: moim zdaniem, człowiek nie może być w trudnych sytuacjach tylko widzem, gapiem z bezpiecznej odległości.

Tragedia, jest jednak konstrukcją czystą, z wyraźnym podziałem na role. Ale nie wiadomo, na czym polega konflikt; nie wiadomo, gdzie jest fatum. Myślę, że przegroda oddzielająca fikcję od rzeczywistości często nie daje żadnego schronienia tym, co chcą pod jej osłoną ferować wyroki, mówić o przyczynach tego, co się stało etc. A racje mogą być przecież inne, często wzajemnie sprzeczne.

Moim zdaniem, zawsze jest tak, że piętnując podobne zachowania, wykorzystuje się jak gdyby nigdy nic jego uroki.

Pozdrawiam.

Ponieważ mój komentarz nie został zrozumiany w sposób, o który mi chodziło, wyjaśniam:
"zwykłe uzewnętrznienie współczucia rodzinie", czy też po prostu wyrażenie żalu w żadnym razie nie jest w mojej opinii żałosne.

Natomiast wypisywanie bzdur w stylu: "wielka strata dla Debiana", "wielka strata dla społeczności" albo wklejanie modlitwy - jest żałosne - bo chodzi tutaj tylko o wydumany dramatyzm, który ma za zadanie zwrócić uwagę na piszącego (niektórzy mają taką potrzebę...)

1. Jeśli ktoś czuje potrzebę się pomodlić, to niech po prostu to zrobi - "wrzucenie do neta" modlitwy nie załatwia sprawy... (a dla mnie to jest wręcz bezmyśle degradowanie wagi wydażenia).

2. O wiele większą stratą dla Debiana i społeczności była rezygnacja Ian'a Jacksona. Ten pan poświęcił 5x więcej swojego czasu Debianowi niż Ian M. Debian się nie zawalił i nic nie wskazuje na to żeby miał się zawalić.

Pozdrawiam.

Cześć Tomazzi. Wiesz, doskonale zrozumiałem Twój post. Niemniej, pozwoliłem sobie na wyrażenie osobistego zdania, tudzież punktu widzenia etc. Nie chciałem, abyś odebrał, to jako coś w rodzaju ataku na Twoją osobę. Być może masz rację, pisząc o potrzebie "zwracania uwagi na piszącego". Myślę, że z natury rzeczy są one - owe zachowania - całkowicie arbitralne, nijak się do prawdy i życia nie mają. Nie wiem, ja nie odczuwam czegoś podobnego. Mam nadzieję, że ludzie są, po prostu przejęci smutnym końcem.

Pozdrawiam serdecznie.

Współczuję

Szkoda.
Niech wygarnie Jobsowi w zaswiatach.